Πολύ αγαπημένοι μου ήρωες που με γυρίζουν μερικά χρόνια πίσω, τότε που όλα ήταν πιο ξέγνοιαστα, πιο φωτεινά και γελούσαμε περισσότερο. Τώρα οι μέρες είναι παράξενες, φοβισμένες και αγέλαστες. Καλή δύναμη να έχουμε όλοι μας και θα την έχουμε γιατί σαν λαός έχουμε πέσει κι εμείς στο καζάνι με το μαγικό φίλτρο όταν ήμασταν μικροί και αντέχουμε.
Καλό Φθινόπωρο κι από εμένα! Λίγο αργοπορημένα είναι η αλήθεια αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Σήμερα θέλω να σας δείξω ένα πίνακα που έκανα λίγες μέρες πριν με την τεχνική του αλουμινόχαρτου που για πρώτη φορά είχα δει στο blog των αγαπημένων κοριτσιών 2handmadeart. Χρησιμοποίησα λοιπόν μπόλικο αλουμινόχαρτο, ατλακόλ, ένα παλιό κλειδί, σχοινάκι, λίγη άμμο και ακριλικά χρώματα. Περιμένω γνώμες αλλά και συμβουλές για το επόμενο.
Σας αφήνω πάλι με ένα αγαπημένο τραγούδι...κι όποια κακιά συνήθεια έχετε απλά απολαύστε την. Σας φιλώ γλυκά. Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Κακές Συνήθειες
Να΄μαστε και στον Αύγουστο, λοιπόν. Όμορφος μήνας γεμάτος μυρωδιές και χρώματα. Χρώματα είπα άλλα μάλλον ένα είναι το χρώμα που πλημμυρίζει αυτόν το μήνα, το γαλάζιο! Όπου και αν στρέψεις το βλέμμα σου, τα μάτια σου πλημμυρίζουν γαλάζιο, υπέροχος, ολοφώτεινος, γαλάζιος ουρανός, μοναδικά γαλήνια, γαλάζια θάλασσα.
Δε είναι ένα χρώμα που απλώς το βλέπεις, άλλα το ακούς και το μυρίζεις. Το ακούς στις φωνές των παιδιών στις παραλίες, στο κύμα που σκάει στους βράχους, τους γλάρους που πετούν πάνω από τα καΐκια.Το μυρίζεις στην αλμύρα της θάλασσας και στην καλοκαιρινή μπόρα.
Και για να αφήσω όλα αυτά τα λίγο λυρικά, ας έρθουμε εδώ στα δικά μας, τα του διαδικτύου. Ανοίγετε το facebook ή twitter, τι αντικρίζετε; Πατουσάκια με φόντο τη γαλάζια θάλασσα, ατελείωτες παραλίες, λευκά σπιτάκια με γαλάζια παραθυρόφυλλα.
Για αυτό σας λέω αυτός ο μήνας είναι γαλάζιος ,όχι ότι ο προηγούμενος δεν ήταν, αλλά αυτός κατά τι περισσότερο.
Δεν θα πρωτοτυπήσω,λοιπόν, κι εγώ, κάτι γαλάζιο θα σας δείξω. Αυτο έλειπε, θα μου πείτε, μετά από τόση εισαγωγή να σας δείξω κάτι ροζ.
Και δε νομίζω να πιστεύετε ότι θα σας αφήσω χωρίς τραγουδάκι
Σας φιλώ γλυκά και σας αφήνω να απολαύσετε το γαλάζιο που, όπου κι αν είστε, σίγουρα θα αντικρίσετε, αν λίγο γυρίσετε το κεφάλι. ΑΑ, και φυλάξτε αποθέματα για το χειμώνα που έρχεται.
Απόψε σας χαρίζω ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο που διαβάζω αυτές τις μέρες και με έχει μαγέψει
..."Όμως δεν είναι έτσι" θα του έλεγε ύστερα από δύο χρόνια η κοπέλα που στεκόταν τώρα πίσω του. Τεράστιο διάστημα επειδή δε μετράται με μήνες, ούτε με χρόνια, αλλά, όπως ταιριάζει σ'αυτή την κατηγορία όντων, με πνευματικές καταστροφές, με ημέρες απόλυτης μοναξιάς ανείπωτης θλήψης, μέρες που απομακρύνονταν και παραμορφώνονταν σαν καταχθόνια φαντάσματα πίσω από τα τείχη του χρόνου."Ναι με κανέναν τρόπο δεν είναι έτσι", είπε η κοπέλα παρατηρώντας τον εξονυχιστικά όπως ο γλύπτης το μοντέλο του, ρουφώντας νευρικά το αιώνιο τσιγάρο της...
Ερνέστο Σαμπάτο "Περί ηρώων και τάφων"
Κι ένα δέντρο έτσι όπως είναι στο δικό μου κόσμο...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Δύσκολη και κρίσιμη λένε οι δημοσιογράφοι, τι έχεις Γιάννη, τι ειχα πάντα, λέω εγώ. Κι επείδη όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μανώλης, εγώ σήμερα ξύπνησα με ροζ διάθεση και έτσι λέω να συνεχίσω, μέχρι να βρεθεί πάλι κάποιος να της αλλάξει τα φώτα και το χρώμα. Ακριβώς λοιπόν για να ενισχύσω και να προστατέψω από μερικούς, μερικούς την ροζ μου διάθεση θα σας δείξω δύο πινακάκια που έχω κάνει για δυο πανέμορφες πριγκιπέσσες.
Κι επειδή σήμερα θέλω να βλέπω μόνο χαμόγελα σας χαρίζω κι ενα τραγουδάκι απο τον Δ. Μπασλάμ και τον αγαπημένο μου Σωκράτη Μάλαμα.
Τα παντζούρια ρε μαμα!!!! ;)
Σας φιλώ γλυκά!
Απόψε θα σας μαρτυρήσω ένα παιχνίδι που παίζω όταν είμαι μόνη μου. Με αφορμή κάτι που θα δω ή θα ακούσω σκέφτομαι στίχους από τραγούδια και ποιήματα.Την αποψινή αφορμή θα την δείτε παρακάτω. Αρχίζω λοιπόν...
"Είναι νύχτα εδώ και εγώ δεν ξέρω που να πάω
χάνομαι και ζω για να μου πεις πως μ' αγαπάς"
"Βγαίνω νύχτα να σε ψάξω
μα καπνός δε φαίνεται
τη ζωή μου κι αν αλλάξω
στη ζωή σου δένεται"
"Ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ"
"Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο! Δίχως, μια στάλα στοργή"
"Ένα γύρο το φεγγάρι κι άλλον έναν η ζωή στέκεσαι γυμνή μπροστά μου, κάνει ο χρόνος μια ρωγμή"
"Του φεγγαριού το ασήμι
πάνω στο καλντερίμι
απλώθηκε κι η Άννα το αγρίμι στου Φώτη το ταξίμι σηκώθηκε "
'"Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια. χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια"
"Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά"
Αν ζηλεύω κάτι στη ζωή μου είναι ο παιδικός τρόπος σκέψης. Η απλότητα με την οποία βλέπουν τον κόσμο τα παιδιά και η πολυπλοκότητα με τη οποία μπερδεύουν την αλήθεια με την φαντασία με αιφνιδιάζει και με κάνει να χαμογελάω.
Ο ήλιος που πάει για ύπνο πίσω απ'το βουνό, το χρυσόψαρο που κλαίει όταν το αφήνουμε μόνο, η Αυστραλία που μπορούμε να πάμε την Κυριακή με το αυτοκίνητο για να πάρουμε αγκαλίτσα ένα κοάλα, είναι λίγα μόνο από αυτά που χαίρομαι να ακούω από το στοματάκι τους και εύχομαι να ήταν αλήθεια.
Αυτόν τον κόσμο που τόσο ζηλεύω ήθελα να αποτυπώσω σ'αυτό το πινακάκι. Τον κόσμο στον οποίο όταν νιώθεις τις θλίψεις να σε περικυκλώνουν, εσύ αρπάζεις το σχοινάκι του χαρταετού και πετάς ψηλά...Πετάω ψηλά λοιπόν!!!
Σας καληνυχτίζω με ένα τραγουδάκι από αυτό τον κόσμο με τη φωνή του αγαπημένου μου Σωκράτη.
Καλησπέρα, Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα! Το Μαγικό Δέντρο μετά από χρόνια περιπλάνησης βγάζει επιτέλους ρίζες και γίνεται blog.
Σκέφτομαι μέρες τώρα τι να γράψω στην πρώτη αυτή ανάρτηση για να σας παρουσιάσω το Μαγικό Δέντρο, σήμερα όμως αποφάσισα ότι δε θέλω να σας πω με λέξεις τι είναι αλλά να σας δείξω με εικόνες τι κάνει. Και τι καλύτερο λοιπόν για ένα ξεκίνημα από τον αγαπημένο ήρωα τον παιδικών μας χρόνων και όχι μόνο. Ο Μικρός Πρίγκιπας σας υποδέχεται στο νέο blogακι και σας συστήνει το Μαγικό Δέντρο. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ένα Μαγικό Δέντρο από το να ζωγραφίζει και να δημιουργεί;
Ελπίζω να το αγαπήσετε γιατί έχει πολλά ακόμη να σας δείξει και θα προσπαθήσει να σας χαρίσει λίγη από τη μαγεία του, μιας και τις μέρες αυτές τη συναντάμε όλο και πιο δύσκολα στη ζωή μας.
