Χάρτινο το φεγγαράκι...

Απόψε θα σας μαρτυρήσω ένα παιχνίδι που παίζω όταν είμαι μόνη μου. Με αφορμή κάτι που θα δω ή θα ακούσω  σκέφτομαι στίχους από τραγούδια και ποιήματα.Την αποψινή αφορμή θα την δείτε παρακάτω. Αρχίζω λοιπόν...

"Είναι νύχτα εδώ και εγώ δεν ξέρω που να πάω
χάνομαι και ζω για να μου πεις πως μ' αγαπάς"

"Βγαίνω νύχτα να σε ψάξω
μα καπνός δε φαίνεται
τη ζωή μου κι αν αλλάξω
στη ζωή σου δένεται"

"Ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ" 

"Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!             
Δίχως, μια στάλα στοργή"

"Ένα γύρο το φεγγάρι κι άλλον έναν η ζωή στέκεσαι γυμνή μπροστά μου, κάνει ο χρόνος μια ρωγμή"

"Του φεγγαριού το ασήμι
πάνω στο καλντερίμι
απλώθηκε κι η Άννα το αγρίμι 
στου Φώτη το ταξίμι σηκώθηκε "

'"Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια. χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια"

"Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά"

Η αφορμή ένα εργάκι μου...